در تاریخ ریاضیات دورۀ اسلامی، شعر به عنوان ابزاری کمک آموزشی و به منظور آموزش حساب به کار می رفت. ویژگی های خاص کلام موزون در یادگیری آسان تر و یادآوری سریع تر قواعد حسابی سبب اقبال این شیوۀ آموزشی بود به گونه ای که سده ها از آن در منابع و رسایل درسی استفاده می شد و تا قرون اخیر نیز کارایی داشت. این گفتار بر آن است تا با معرفی دو نسخۀ خطی در باب حسابِ منظوم، اهمیت یکی از روش های متداول آموزش ریاضیات و علوم در گذشته یعنی بهره گیری از ظرفیت شعر و ذوق ادبی را در آموزش حساب هندی یادآور شود و افزون بر آن، اعمال محاسباتی اصلی و همچنین »میزان« در حساب هندی را شرح دهد و به بررسی روشی در ضرب و قسمت بپردازد که با نام »شبکه« مشهور گشته است و به سدۀ هفتم هجری قمری تعلق دارد.
سعادتمند, فاطمه سادات. (1402). تاریخ ریاضیات دورۀ اسلامی: نقش ابزاری «شعر» در آموزش حساب هندی. به سوی علوم ریاضی, 3(1), 22-43. doi: 10.22067/tmsj.2023.43620
MLA
فاطمه سادات سعادتمند. "تاریخ ریاضیات دورۀ اسلامی: نقش ابزاری «شعر» در آموزش حساب هندی", به سوی علوم ریاضی, 3, 1, 1402, 22-43. doi: 10.22067/tmsj.2023.43620
HARVARD
سعادتمند, فاطمه سادات. (1402). 'تاریخ ریاضیات دورۀ اسلامی: نقش ابزاری «شعر» در آموزش حساب هندی', به سوی علوم ریاضی, 3(1), pp. 22-43. doi: 10.22067/tmsj.2023.43620
VANCOUVER
سعادتمند, فاطمه سادات. تاریخ ریاضیات دورۀ اسلامی: نقش ابزاری «شعر» در آموزش حساب هندی. به سوی علوم ریاضی, 1402; 3(1): 22-43. doi: 10.22067/tmsj.2023.43620
ارسال نظر در مورد این مقاله